ΠΙΕΔΑΔ ΜΠΟΝΕΤ
Αυτό που δεν έχει όνομα
isbn: 978-618-86630-9-1
σελίδες: 168
διαστάσεις βιβλίου: 21x14 εκατοστά
τιμή: 15 ευρώ
Σε αυτό το βιβλίο, που είναι αφιερωμένο στη ζωή και στον θάνατο του γιου της, η Πιεδάδ Μπονέτ μετατρέπει μια προσωπική ιστορία σε συλλογική ανθρώπινη εμπειρία. Μια βουτιά στις πιο σκοτεινές διαδρομές της ύπαρξης, ένα οδοιπορικό στην ψυχική ασθένεια, μα κυρίως ένα βιβλίο που μιλάει για την ευθραυστότητα κάθε ζωής και την ανάγκη να συνεχίσουμε να ζούμε.
«Η ζωή, ο θάνατος και η λογοτεχνία μπλέκονται με τρόπο δραματικό σε αυτή τη συγκλονιστική μαρτυρία, στην οποία η Πιεδάδ Μπονέτ καταθέτει την πιο προσωπική της αλήθεια με όχημα την εξαιρετική γραφή της».
Μάριο Βάργκας Γιόσα
«Ο πόνος της μάνας είναι εδώ, απέραντος, όπως και η τέχνη της Μπονέτ. Η πονεμένη γαλήνη της καθώς κατονομάζει το ακατονόμαστο και αφηγείται τη χειρότερη από όλες τις απώλειες προκαλεί έναν θαυμασμό που είναι εξίσου προσωπικός και αισθητικός. […] Γλαφυρή σε κάθε λέξη που ξεστομίζει σε αυτές τις σελίδες απίστευτης ομορφιάς, η Πιεδάδ Μπονέτ μάς εντάσσει με οδυνηρό τρόπο στην οικογένειά της».
Αντρές Νέουμαν
«[…] αυτή η ιστορία έχει να κάνει πραγματικά με αυτό που δεν λέγεται, με εκείνες τις στιγμές φρίκης για τις οποίες δεν υπάρχουν λόγια».
Πέτερ Χάντκε
«Σκέφτεσαι ότι ποτέ δεν θα σου συμβεί, αδύνατον να συμβεί σ’ εσένα, ότι είσαι το μοναδικό άτομο στον κόσμο στο οποίο ποτέ δεν θα συμβούν αυτά τα πράγματα, και, τότε, ένα ένα αρχίζουν να σου συμβαίνουν όλα, όπως συμβαίνουν στον καθέναν».
Πολ Όστερ
«Ένα βιβλίο συγκλονιστικής ομορφιάς, θλιμμένο και βουβό από μουσική, αλλά τόσο αληθινό όσο η ίδια η ζωή».
Πάμπλο Ράμος
Η Πιεδάδ Μπονέτ (Αμάλφι, Κολομβία, 1951) σπούδασε Φιλοσοφία και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Άνδεων. Έχει μεταπτυχιακό στη Θεωρία της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας. Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές, έξι θεατρικά έργα και τα μυθιστορήματα Después de todo (2001), Para otros es el cielo (2004), Siempre fue invierno (2007), El prestigio de la belleza (2010), Donde nadie me espere (2018), καθώς και το Αυτό που δεν έχει όνομα (Lo que no tiene nombre, 2013), μια προσωπική και συγκινητική ιστορία για τον θάνατο του γιου της, που το 2106 το περιοδικό Babelia το συμπεριέλαβε στα εκατό καλύτερα βιβλία των τελευταίων είκοσι πέντε χρόνων. Το βιβλίο της Αυτό που δεν έχει όνομα, καθώς και όλα τα μυθιστορήματά της έχουν εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Alfaguara. Το 1994 κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Ποίησης που απονέμει το Ινστιτούτο Ποίησης της Κολομβίας (Colcultura), το 2011 το Βραβείο Αμερικανικής Ποίησης Casa de América, το 2012 το βραβείο Víctor Sandoval, το 2014 το βραβείο José Lezama Lima από το Casa de las Américas και το 2016 το βραβείο Generaciόn del ’27.